Het model van Karasek analyseert de arbeidsinhoud aan de hand van twee kenmerken: de hoogte van de taakeisen (‘demands’) en de eigen ruimte voor sturingsmogelijkheden (‘control’).
Het model van Karasek stelt dat hoge taakeisen niet noodzakelijk slecht zijn. Wanneer dit gecombineerd wordt met veel sturingsmogelijkheden, dan leidt dit tot een situatie waarin de medewerker een uitdaging in het werk ervaart. Dit schept ruimte voor ontwikkeling, groei en uitdaging.
Nederlands