wij zijn stratenmakers
die elkaar soms tegenkomen
wegversperders
de ene keer volgt een gesprek
worden twee straten vierbaansweg
naar een verre horizon
de andere keer wordt op afstand al bepaald
dat onze stenen niet bij elkaar passen
de baan te breed
het asfalt te hard
ik graaf een tunnel
ik bouw een viaduct
leg uit bewondering
een klaverblad aan
voor een dans van ontmoeting
en ontwijking
droom van dat kruispunt
waarop steeds hetzelfde
geluk en ongeluk
wat als ik een hand had uitgestoken
over mijn hele weg zebrastrepen had geschilderd
alle stoplichten had afgesloten
wat als ik had gezegd
stop met om me heen dansen
ik wil dat jij je schoenen uitdoet
en met mij door het rulle zand
de zee op zoekt
om samen met koude voeten
en kromme tenen
in hetzelfde water te staan
Door: Tsead Bruinja